ท่องเที่ยว ญี่ปุ่น, Day 7 Chiyoda 千代田区, ข้าวหมูทอด Harajuku(2) JINs, LINE และ 109 อีกรอบ (2) (Round3)

ตื่นสายหน่อย ตะลุยโตเกียวต่ออีก

ขยี้หัวเลย หมั่นไส้มานานแล้ว วววว ขยี้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ...

วันนี้ออกจากห้องสายหน่อย ... เพราะว่าเหนื่อยมาหลายวันแล้ว ก่อนออกจากห้อง วันนี้เราก็มาหม่ำ สอตเบอร์รี่ทามาโอ๊ะกันก่อน ทั้งแบบแด๊งแดง และ สีข๊าวขาว ... หวาน อร่อย นุ่น (ไม่กรอบ ใครชอบกรอบๆ คงไม่ใช่แนว) ... หม่ำแล้ว มีแรงพอกระดื้บๆ ออกจากห้องไปลุยสวนดูดอกซากุระกันดีกว่า .... ยาฮู้ ...

นั่งรถไฟมาชิวๆ ในที่สุดก็มาถึง สวน Chiyoda (นั่งมาลงที่ Kudanshita) 

ครีม “พี่กอล์ฟคะ  ✿ วันนี้เราต้องไปตามล่าซากุระสีชมพูนะ  ครีมอยากเห็น”

มาถึงเอ๊ะ ทำไมคนเยอะแยะ (ยังเช้าอยู่เลย) มีทั้งแต่งตัวเรียบร้อย แต่งสูทผูกไทด์ มีชุดนักเรียนด้วยเดินมาก็ถ่ายรูปเล่นกับครีม พอสนุกๆ พอเดินเข้ามาทางเข้าสวน เฮ้ยทำไมคนเยอะขึ้นเรื่อยๆ มาถึงบางอ้อ ก็ตรงที่เห็น พ่อแม่ลูก เดินๆ เข้าห้องประชุมบ้าง ถ่ายรูปบ้าง อ้อ ... วันนี้มีงานรับปริญญา หรือไม่ก็จบการ (เค้ามารับที่ Nippon Budokan)

คล้ายความสงสัยไปได้แล้ว พวกเราเดินเล่นถ่ายรูปต่อ ... อากาศก็ยังมีฝนปรอยๆ เย็นๆ และ เย็นขึ้นเรื่อยๆ

ซากุระ ฉ๋วย สวยยยยย ...

ดอกซากุระมีอยู่เต็มไปหมด ... สวยดี น่ารัก ชมพู๊ชมพู ดีอ่ะครับ

แบ้วๆกันไป ... ชิวๆ ตลกๆ กันไป ... อิอิ พวกเรามาสายแบ้วอยู่แล้ว

ครีม ✿ “วันนี้เป็นวันของครีมจริงๆ ดอกซากุระบานเต็มสวนเลย มองไปทางไหนก็สวยยยย .....รออะไรล่ะ ถ่ายรูปสิคร๊าาาาาา รัวชัตเตอร์เลยคร๊าาาา เอาจิงๆ วันนี้ครีมชอบมาก  รูปสวย ✿ ✿ ✿ 555 หัวเราะด้วยความสะใจ”

ถ่ายไป ฝนก็ตกปรอยๆ เม็ดฝนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาหนาวสั่นเลย ... ครีมสั่นงึกๆ ... ส่วนผมสบายยยยย ดังนั้นพอถ่ายรูปเสร็จ (ถ่ายจนไม่ไหวแล้วววว มือจะแข็ง) เราก็ย้ายไปกินข้าว กลางวัน ก้าน น น น  น วันนี้ตามที่คุยกัน และ Search ร้านมา เราจะไปกินหมูทอดกัน

หมูทอด ด ด ด ด ด ด ด ด สุดติ่ง
ไหนลองดิ ... นั่งรถไฟมาอีกไม่กี่ สถานีก็ถึง Takadanobaba ผมกับครีมเดินมาอีกนิดหน่อย ก็ถึงร้านหมูทอดแล้วจ้า ... คิวยาวเลย นี่ขนาดร้านยังไม่เปิดนะครับ สักพัก พอร้านเปิด คิวก็สั้นจู๋เลย อย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังต้องรอคิวอยู่ ยืนรออีกประมาณ 20 นาทีก็ได้เข้าไปในร้านแล้ว ...

ในร้านเป็นร้านที่อยู่ใต้ดิน บรรยากาศอบอุ่นดีครับ ผมสั่งชุด TOP ของหมูทอดมาเลย รอแป๊ปเดียวหมูทอดก็มาส่งแล้ว ไหนลองจิ
กัดคำแรก หมุมๆ หมับๆ ...
เออ ...
อ่า .... !@#$%
อืม
"ครีม กินได้ไหม? มันมากไหมอ่ะ"
"สบาย ไม่มันนะ"

ขนาดว่ามาแต่เช้าก่อนร้านเปิดแล้วนะเนี๊ยะ ... ยังเป็นคิวประมาณ 20 เลย

เลือกเมนูไม่ถูก อ่านไม่ค่อยออก ต้อง Google Translate สินะ

หมูทอดชิ้นโต๊โต มันพรึ่บนุ่มมาก ... อิอิ

ครีม : ❝ ยืนหนาวรอคิวข้าวอยู่หน้าร้านนานมากกกก คำแรกก็โอเครอยู่นะ คำที่สอง.....เอิ่มมมมม นี่หรอที่ว่าอร่อยอ่ะ มันมากกกกกกกกกก เสียเวลารอ 5555 ....❞

อ้อ อืม ทำไม มันมันๆ หว๊า ... ผมเลย แหง๊กๆ ... ดูข้างในหมู อ้อ เค้าใช้หมู สันในติดมันมาทำหมูทอด อืม หมูนิ่มมาก แต่ก็มันมากเหมือนกัน ดีตรงที่ว่า มีน้ำจิ้มแก้เลี่ยนให้ ... ทุกอย่างก็เลย พอโอเคนะ (แต่ถ้าเทียบกับหมูทอดที่ กินซ่า ผมว่า อร่อยกว่า ....)

❝บอกแล้วให้ไปหม่ำที่ กินซ่าาาา ... ซ่าไม่ไปเป็นไงล่ะ อิอิ❞

หม่ำเสร็จ อยากบอกว่า เกินอิ่มครับ ...​ เดินแทบไม่ไหว ... เลยชวนครีมมานั่งพักร้านกาแฟ ก่อน จะได้หาว่าเราจะไปที่ไหนกันต่อดีในช่วงบ่ายๆ ... แต่สิ่งแรกที่ต่อทำคือ ฝากน้องออม โทรไปหา JINs ก่อนเพราะว่า วันนี้อาจจะพอไปรับแว่นตาที่สั่งไว้
★ ต้องบอกว่า ปกติแล้ว ที่ JINs เวลาที่เราไปตัดแว่นตานั้น เราจะรอแค่ประมาณ 30 นาทีเราก็จะได้แว่นเลย แต่เนื่องจากเคสผมเป็น แว่นกันแดด+เลนส์สายตา(สั้น+เอียง) เลยทำให้กินเวลาสั่งและทำเกือบๆ อาทิตย์นึง ...

อากาศเย็นๆ ทำเอาหนาวแวะมานั่งร้านกาแฟ ☕  ก่อนลุยต่อ

น้องออมแจ้งว่า ... "ไปรับได้เลยพี่กอล์ฟ"
โอเค งั้นเดี๋ยวไปเอาแว่นที่ JINs ก่อน

โพสต์ท่าบ้าพลัง

มีคนมาขอถ่ายรูปด้วย เป็นนางแบบเลยนะ 

คนนี้แหละ ⬆ น้องเจลลี่ กับ JINs สาขา Harajuku น้องน่ารักครับ พูดไทยได้ แนะนำ
ให้ไปตัดแว่นที่นี่เลย สะดวก คุยไทยรู้เรื่อง

ผมหล่อไหมหล่ะครับ ...​ไม่ค่อยบ้าเห่อเลย

พวกเราเดินทางไปที่ Harajuku โพสต์ท่าต๊องๆ ถ่ายรูปด้านหน้า ซอยถนนของ Harajuku ก่อน ระหว่างงนั้นมีคนมาขอครีมถ่ายรูปด้วยน้านนนนนนน (ไม่ธรรมดาจริงๆ) คนที่มาขอถ่ายเค้าก็สุภาพนะครับ คงเล็งๆ จะขอถ่ายอยู่พักนึงแล้วหล่ะ ครีมงี้ ...​หน้าตาปลื้มปริมมากกกกกกกก ...

นี่เลย JINs อยู่ตรงนี้เลยยยยยยยย ....

เดินจากสถานีรถไฟใตเดินมา แปร๊บบบบ เดียวววววว ก็ถึง JINs รับแว่นกับ น้องเจลลี่ ...​ (น้านรู้จักชื่อน้องเค้าด้วย) ปล. ใครอยากได้แว่นดีดี คุยภาษาไทยได้ง่ายๆ เข้าใจสบาย แนะนำ JINs Harajuku นะครับ ไปโล้ด
» เอาจริงๆ นะครับ ผมว่าที่ญี่ปุ่นแว่นตาถูกมากกว่าที่ไทยหลายเท่าตัว ...​เทียบใน เคสผมที่มีทั้งสายตา สั้น+เอียง แล้วกันนะครับ

1. ปกติ แว่นตาปกติ ผมตัดแว่นที่ไทย กินเวลาประมาณ 7 วันเพราะต้องสั่งเลนส์ ที่ญี่ปุ่น 30-45นาที ...
2. ราคาที่ไทย ต่อ 1 อันรวมเลนส์ประมาณ 7,XXX฿ ที่ JINs ประมาณ 1,5XX - 4,XXX฿
3. ถ้าเป็น เลนส์สายตาแบบกันแดด ที่เมืองไทยขึ้นไปนู้นเลยครับ หลักหมื่น ... ที่ JINS 4,XXX฿
4. สรุปครั้งหน้ามา Japan อีกก็จะมาตัดแว่นที่นี่อีก

อ่ะไหนๆก็มาถึง ฮาราจูกุแล้ว 

ไหนๆก็มาที่ ฮาราจูกุแล้วแวะเดินดูเสื้อผ้า เครื่องใช้หน่อยแล้วกัน เดินไปก็กินไปด้วย จัด เครปไปอีกอันสองอัน เดินมาเรื่อยๆ ก็มาถึง  LINE Store แวะซะหน่อยแล้วกัน (คู่แข่งนี่ ไหนของดูหน่อยว่ามีดีอะราย) ก็ไม่เท่าไหร่นะครับ เห็นๆ ก็แค่มีผลิตภัณฑ์ของ LINE ตัวละครน่ารัก ...​ก็แค่นี้แหละ ฮ่า ๆ ...

กิจกรรมระหว่างทาง
ถ่ายรูป
ถ่ายรูป
ดูเสื้อ
ถ่ายรูป
ถ่ายรูป
กินเครป
ถ่ายรูป
...
วนๆ อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ

รำไทย กับ แปลงร่าง ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... ตลกอ่ะ

"โดนบังคับให้ทำท่าทางตลกๆ ด้วยคำพูดที่ว่า เรามาประเทศเค้าเราต้องมาเผยแพร่วัฒนธรรมไทยให้โลกรู้  เอ่ออออออออออ  มันใช่หรือ?????  แต่ก็ยอมทำตามนะ เลยได้รูปสวยๆฮาๆตามประสาคนไม่ค่อยจะเต็ม" 55555555555555

ณ LINE Shop มีตุ๊กตา ไลน์เต็มไปหมดเลย

สนุกดีนะครับ รักน่ารักดี แต่ก็ไม่รู้จะซื้ออะไร?

เครปนี้แหละที่ทำเธออ้วนนนนนน ...

กินเยอะๆๆๆๆ เลย อิอิอิ ... เพื่อความอบอุ่นของพุง

"ก็เครปมันอร่อยนี่คะ อาหารของคนสวยๆเค้ากินกันน่ะม่ายรู้หรอกหรอพี่กอล์ฟฟฟฟฟฟ  แต่ก็เห็นมาแย่งเค้ากินตลอดเลยนะ"

เดินเล่นกันจนเหนื่อยแล้ว วันนี้คงต้องเริ่มซื้อของกลับเมืองไทยแล้วหล่ะ 

เป้าหมายคือเครื่องใช้ไฟฟ้า วันที่ไปเดินที่  Shibuya ผมเห็นว่ามีตึกเครื่องใช้ไฟฟ้า คงต้องแวะไปซื้อ WACOM ให้น้องกรรณซะหน่อย เลยชวนครีมไปที่ Shibuya ครีมตาโต ... "ไปจิ" ... ในใจผมคิดว่า "เหอะๆ อยากไปทุ่งดอกไม้อีกหล่ะสิ" ...

ถึง  Shibuya ก็เดินลุยๆ หาของกัน เดินหลงไปนู้นไปนี่เยอะแยะเลย (ใน web มีแนะนำที่ shopping เสื้อผ้าอีกที่นึงเด็ดมาใน Shibuya  แต่หาไม่เจอ กลายเป็นเดินไปไกลเลย ก่อนกลับแวะกิน Softcream  ก่อนแล้วกัน ...​ สุดท้ายก็กลับมาที่ 109 ที่เดิม รอบ 2

พอถึง 109 ผมก็ปล่อยครีม นัดจุดเดินที่จะมาเจอกัน ... แถวๆ 109  ครีมไป 109 ส่วนผมไป  Big Camera ไปเดินหา  WACOM ให้น้อง ก็เดินไปที่  BigCamera  ไม่นานก็เจอวางอยู่ยืนรอพนักงานอยู่ 15 นาทีพนักงานแจ้งว่า สาขานี้ของหมดครับ ให้ไปอีกสาขาหนึ่ง เค้าเช็คแล้ว มี Stock สินค้าอยู่ ... ผมก็เลยบอกว่า "OKครับ ขอบคุณจ้า" เดินกลับมารอครีม ... สักพัก ครีมก็เดินกลับมาพร้อมถุง สามสี่ใบ ...​ หึหึ ... น้อยกว่าที่ผมคิดไว้นะเนี๊ยะ

เต็มทีไปเลยน้องจ๋า ... 109 ♥ เป็นของเธอ

"วันนี้มาเดิน 109 แต่ก็ไม่ได้ของกลับไปเท่าไรเพราะลังเลกับราคาที่แสนโหด ไม่เอาดีกว่าเก็บเงินเยนไว้ เก็บเอาไว้ เก็บเอาไม่ ไม่ซื้อ ไม่ซื้อ แต่ก็ได้มาหลายถุงเหมือนกัน อิอิ"

109 รหัสนี้ห้ามพาสาวๆ มาเด็ดขาด ไม่งั้นไม่ได้กลับบ้าน จริงๆนะ

ตึกอันตราย สำหรับ ผญ. ทุกคน ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ...​ ทุ่งดวงไม้

Wacom ของน้องกรรณ ได้แล้ว ...

พวกเราเดินที่ไป BigCamera  อีกสาขานึง แล้วก็เจอ WACOM  ที่ต้องการก็เลย จัดมาซะ * ภาระกิจของฝากน้องชายเป็นอันเรียบร้อย

วันนี้เหนื่อยสุดไปเลย แวะกลับไป โรงแรมเอากระเป๋า นั่งรถไฟต่อไปห้องน้องออม ...​ แวะซื้อ ปลาหมึก 7-11  ซื้อเบียร์ซากุระด้วย Limitted Edition เอากลับมาลองหน่อยดิ อิอิ จริงๆมันก็แค่ทาสี Packaging ใหม่แหละ ฮ่าๆ .... กลับห้องน้องออมอาบน้ำ กินปลาหมึก มาม่า วันนี้สวมวิญญาณพ่อครัวอีกแล้ว ... อิ่ม สบายตัวแล้วนอนกันดีก่า ... เตรียมลุยต่อพรุ่งนี้ โตเกียว

ภาพนี้เป็นภาพลับเฉพาะ แถมให้ อิอิอิ ((มีหนวดปลาหมึกออกมาแล้ว)
รูปสยอง ย่อยหน้าสุดท้ายยยยย ... ฝันดี

tag: Tokyo, Japan, ญี่ปุ่น, โตเกียว, Trip,  JINs, Chiyoda, Harajuku, LINE, 109, Shibuya