Tuesday, June 7, 2011

London Trip Day10, Goodbye London.

Monday 23 May 2011
"Good morning, London" 
วันนี้ตื่นขึ้นด้วยเสียงปลุกของน้องโบ๊ต ... (เกือบสายอีกแล้วพวกเรา) เร่งๆอาบน้ำแต่งตัว ยัดกระเป๋า (ปิดเกือบไม่ได้) แล้วก็ร่ำลาน้องๆ ขอบคุณน้องโบ๊ตและน้องปลามากๆนะครับ ...
"Good bye, Boat+Pla"



กดเพลง แล้วจะอิน ในช่วงหลังๆ ฮ่า ๆๆ

ปิติกับเรามุ่งหน้าไปขึ้นรถเมล์ D7 ไปต่อรถไฟที่ Canary Wharf เพื่อตรงไปสนามบิน Heat Through, London (นั่งรถไฟผิดอีกต่างหาก ฮ่าๆเกือบแล้ว)
นั่งรอขึ้นเครื่องบิน ... ลาก่อน London เราคงได้เจอกันใหม่นะ



(ตอนนี้บินอยู่เหนือ Wurzburg) กำลังจะไป Doha ... นั่งบนเครื่อง ฟังเพลง "เจ็บ...และชินไปเอง" มันเหงาจับใจเหมือนกันนะ การมาเที่ยวคนเดียวครั้งนี้ทำให้รู้สึกถึงอะไรบ้างอย่างที่ดีมากมาก ... ความรักมันสวยงาม และอยู่กับเราไปได้ทุกๆที่จริงๆ การมีคนให้คิดถึง และมีคนที่เค้าคิดถึงเรามันดีที่สุดในโลกจริงๆ ...
"คิดถึง"







ตอนนี้อยู่ที่ Doha แล้ว อากาศร้อนแตกต่างจากที่ลอนดอนมากๆ ซึ่งทำให้คิดถึงเมืองไทยตะงิดๆ สิ่งแรกที่ประทับใจของขากลับบ้านที่ Doha คือ บริการรถรับจากเครื่องบินไปที่ Transit Gate คือพอขึ้นรถ รถออกจากตัวเครื่องบินประมาณ 20วินาทีก็ถึง Terminal หันกลังกลับไปยังเห็นเครื่องอยู่ใกล้ๆเลย



บินตั้งแต่เช้า


ข้าวเช้า+กลางวัน

ก่อนนอน ... ตอนที่ต่อเครื่องที่ Doha


เฮ้ย "มึงจะรวยน้ำมันไปไหม?" ฮ่าๆ
มาถึงก็แอบปล่อยระเบิดที่ Doha สักลูกสองลูก ฮ่าๆ ชิวกันไป สิ่งประทับใจสิ่งที่สองก็ออกมา นั้นคือ ที่ล้างตูดแบบมีน้ำร้อน โอ!ความรู้สึกอุ่นรูก้นแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ฮ่าๆ







หลังจากนั้นพวกเราแวะ Duty Free กันและได้ข้อสรุปว่า ที่นี่ของแพงหมดเว้นแต่ บุหรี่ถูกมากๆ เหล้า ของใช้แพงหมด ที่แพงสุดคงเป็นอาหาร แม่งขาย Pepper Streak 1,000 บาทแพงสาด !!!
ใกล้บ้านขึ้นมาอีกหน่อยแล้ว อีกนิดก็จะถึงบ้านแล้ว ... บางกอกจ๋าฉันคิดถึงเธอ

กำลังบินอยู่สักทีบนโลกไม่รู้ที่ไหน บินอยู่ตรงไหนว่ะเนี๊ยะ
นั่งดู "ตามหากาลิเลโอ ตลอดทาง ... " เหงาดีแท้เน่อะ

จบ ทริป London แล้ว เหนื่อย สนุก มันส์ ทุกอย่างที่ผ่านมา เกือบๆ 10 วัน มีความสุขมากมาย ... แล้วเจอกันอีกนะ ลอนดอน


London Trip Day9, ManUtd ChampaignX19

Sunday 22 May 2011
ฉลองแชมป์ X19 ฮ่า ๆ เด็กผี เด็กผี
ตื่นมาเช้านี้สบายๆ ไม่ต้องเร่งรีบ อาหารเช้าเป็นพลาสต้าสำเร็จรูปเหมือนเดิม แต่งตัวเสร็จกว่าจะออกจากโรงแรมก็ปาไป 11โมงกว่า ... เดินจากโรงแรมไปที่ Bus Station คร่าวนี้อย่างใกล้เพราะเดินจนรู้เส้นทางแล้ว ... ส๊ะบาย

แต่งตัวให้เป็น เด็กผีหน่อย ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... ทั้งเสื้อทั้งผ้าพันคอ
เทพๆ ๆ ๆ ...

ขึ้นรถไปลงที่ Old Trafford เด็กผีแดงเริ่มถทอยๆกันมาจนเริ่มเยอะแล้ว ปิติกับเราแวะซื้อของพวกเสื้อผ้า ผ้าพันคอ เข็มกลัดไปฝากเพื่อนๆ อากาศวันนี้แปรปรวนมากๆ ทั้งหนาวลมแรง และฝนตก ปรับตัวกันไม่ทันเลย ยังดีที่ได้เบอร์เกอร์ร้อนๆมากระแทกปาก ประทังชีวิตไปได้ ... แก้หนาวด้วย




เบียร์ไทยก้าวไกลไปทั่วโลก ไชโย ((ขวดเป็นพลาสติกด้วยอ่ะ เทพอีกแล้ว))

ผู้คนเริ่มเดินเข้าสนาม ... 
จนใกล้เวลาเข้าสนาม ตื่นเต้นมากๆ แฟนๆเด็กผีเต็มสนามไปหมดเลย ... พอเข้าสนามไป บรรยากาศก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนไป ยิ่งพอช่วงเวลานักเตะเดินลงสนามเสียงเชียร์ก็ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ Blackpool ร้องเพลงเชียร์ เด็กผีก็ร้องเพลงตอกกลับ ... มันส์ที่สุด





จังหวะก่อนเตะ พวกเราชาวเด็กผีมีการแปรอักษรด้วย ฉลองแชมป์ Champ19nX19
"เย้"... พอเริ่มเตะเท่านั้นแหละ เด็กผีก็แรงแซงก่อน ยิง Blackpool ทีมเยือนไปก่อน 1:0 ด้วยการเข้าทำคะแนนของพี่ปาร์ค เย้ๆ


Blackpool ก็ไล่ตามมาเป็น 1:1


เด็กผีไม่ยอมแพ้ แต่ยังไม่สามารถต้านแรงเชียร์ Blackpool ได้โดนตีห่างเป็น 1:2 จากนั้นท่านเซอร์ก็(คง)สั่งให้เด็กผี ปีศาจแดงถล่มและเอาจริงได้แล้ว จากการที่ไล่ตามทีมเยือนมานาน เสียงเฮทั้งสนามก็ดังขึ้น 2:2 เป็นคะแนนที่ได้มา ตามมาด้วย 3:2. และ 4:2 จบเกมส์แห่งความมันส์ และฉลองแชมป์อย่างเต็มภาคภูมิด้วย Score 4:2






จบเกมส์ท่านเซอร์และแวนเดอร์ซ่าออกมากล่าวขอบคุณแฟนๆ และขอให้เชียร์ในอาทิตย์หน้าด้วย (แน่นอนที่สุดครับท่านฯ)









การฉลองเริ่มขึ้นด้วยการเชิญ ทีม Staff, ผู้จัดการทีม และนักกีฬาออกมารับถ้วย เขย่าแชมเปญช์ แล้วก็ตบท้ายด้วยการ ที่ Staff, ผู้จัดการทีม และนักกีฬา เดินขอบคุณแฟนๆรอบสนาม มีความสุขมากมาย
จบพิธีพวกเรารีบวิ่งออกมาจากสนามเพื่อไปให้ทัน รถบริการ 8 คันตามที่คุณโก้บอกไว้ เราเกาะได้คันที่ 6 ที่มันส์เริ่มจากตรงนี้ บนรถคันนี้ร้องเพลงฉลองแชมป์ตลอดเวลาจนลง ได้บรรยากาศมาก





พอเราลงรถ พวกเราก็เดินกลับไปที่ ชานชลารถไฟเพื่อจะกลับลอนดอนกัน เราได้เที่ยว 20:20 เพราะเที่ยวก่อนหน้านั้นเต็มบ้างมาไม่ทันบ้าง ระหว่างทางเราได้ยินเพลงมาจากที่ไกลๆ ... พร้อมฝูงชน "งานเข้า"แฟนๆแมนชิตี้ น้ำเงินประมาณ300คนได้ ... เดินมาเพี๊ยบ โดนด่า โดนแซวตลอดเส้นทาง ปิติกับเราเด็กผีเดินแดง+เขียวเหลืองก็อยู่อย่างเงียบๆ


"เดินกันเงียบๆอย่างเหงาๆ" (ครบครับครบ เจอหมด นักเตะ ผู้จัดการ และตบท้ายด้วยฮูลิแกน)
จังหวะนั้นระหว่างที่เดินผ่าน เหมือนทรมานมาก
และมันก็ผ่านพ้นไปจนเราขึ้นรถไฟ ... ระหว่างนั่งรถไฟผมก็กะว่าจะหลับเอาแรงสักหน่อย แต่คงไม่ได้นอนอย่างสบาย เพราะ เด็กผีกลุ่มใหญ่ ขึ้นมาครอบครองตู้รถไฟไว้ทั้งขบวนแหกปากร้องเพลงตลอดทาง


"nineteen nineteen nineteen ..."

จัดไปตลอดทางจนถึงลอนดอน ไม่ต้องหลับกันกู ... ในที่สุดเราก็ถึงลอนดอนกันตอน 23:00 ได้อากาศหนาวเหมือนเดิม กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาไปเที่ยงคืน
หลังลงรถปิติบ่นอุบว่า "แม่งร้องเพลงก็กูไม่ได้นอน ร้องจนกูจะเกลียดทีมตีวเองเลย". (ฮ่าๆ)
(ปิติลืมหนังสือ Program นัดสุดท้ายไว้บนรถด้วย บ่นเสียดายตลอดทาง)
เป็นวันจบทริปที่เนียนมากวันนึง เหนื่อยจากการเชียร์ เพลียการเดินทาง แต่แจ่มด้วยความสนุกสนาน ... พักผ่อนเอนกายนอนห้องน้องโบ๊ตน้องปลา ก่อนเดินทางกลับบ้านที่ประเทศไทยวันพรุ่งนี้


"Good night, London"

Monday, June 6, 2011

London Trip Day8, Manchester และ Old Trafford สุดยอด #ManUtd

Saturday 21 May 2011
วันนี้จะไป Manchester แล้วนะครับ ... ตะลุย ตะลุย
วันนี้ตื่นมาพร้อมความตื่นเต้นมากมายนั้นคือ ตั๋วที่เอามาจากออดี๊เพื่อขึ้นรถไฟใช้ไม่ได้เพราะไม่มี CreditCard ของออมา Verify จบ! ชีวิตนี้จบกันแล้ว จบกัน 60ปอนด์ หายไปเฉยๆเลย 


อ้าว หลังจากตื่นเต้นเพียงพอแล้ว พวกเราสองคนยังมีเรื่องตื่นเต้นอีก
พวกเราตกรถไฟ !?! ใช่ตกรถไฟ Miss a train, it's not good ... I know 
วิ่งกันแทบตายแต่ก็ตกอยู่ดี 
สรุปตั๋วรถไฟปิติก็ใช้ไม่ได้เหมือนกันเสียเงินไปอีกต่อนึง ...
สุดท้ายพอรู้ตัวว่าตกจริงๆแล้ว ก็ต้องทำใจเดินก้มหน้าก้มตาจ๋อยๆไปซื้อตั๋วใหม่ Return Ticket £70 จบไป (ที่ตลกคือ ตั๋วไปอย่างเดียว £69) สรุปการขึ้นรถไฟที่นี่ต้องตรงเวลามากๆ ซึ่งก็คิดไว้แล้วหล่ะ แต่กะเวลาขึ้น Tube ผิดไปหน่อย (ตอนที่เขียนก็กำลังนั่งหอบแดกอยู่บนรถไฟแล้ว)
อีก2ชม.เจอกันที่ Manchester นะ



ข้าวผัดที่น้องปาลทำมาให้ เมื่อวาน เมื่อเช้าเอามาอุ่น อร่อยเหาะ


ตั๋วรถไฟไปกลับของปิติกับ เรา
รถไฟไฮโซจังเลย อยากให้เมืองไทยเป็นแบบนี้บ้าง

ในที่สุดก็มาถึง Manchester จนได้ เย้ๆ หลังจากที่ลงรถไฟปิติกับเราก็เดินหาตู้โทรศัพท์เพื่อจะโทรหาคุณโก้ เจ้าของบัตรที่จะขายให้เรา พอเจอคุณโก้ คุณโก้ก็แนะนำวิธีใช้บัตร บวกกับแนะนำการขึ้นรถและอีกหลายๆอย่างให้พวกเรา ทั้งการขึ้นรถไปสนาม การกลับ การไปโรงแรม ... และที่สำคัญการแอบเข้าห้องน้ำที่ Burger King

 ก่อนจะแยกไป ...





ชีวิต 2 หนุ่มมาโผล่เอาแถวๆ นี้แหละครับ ... ใกล้ๆ สถานีรถไฟ


หลังจากเข้าห้องน้ำแล้ว ... พวกเราจึงมุ่งหน้าเข้าเมือง Trafford อย่างเต็มที่โดยนั่งรถเมล์ออกมาจาก City ด้วยรถสาย 250 ซื้อบัตร Freerider เป็นบัตร One Day Passed ของที่นี่ มุ่งหน้ามาที่ Trafford Center



ห้าง Trafford Center เป็น ห้างที่แม่งโคตรใหญ่ ดูจาก Google เอานะครับ
ห้างนี้ ประกอบด้วย 3-4 ห้างใหญ่ๆ มาประกบกัน แค่เดินจากลานจอดเข้าห้างก็หอบแดกแล้ว


พอถึง Trafford Center เราก็ออกเดินทางหารองเท้า Flitflop ให้คุณเต้ย ปรากรณ์ว่าเจอขุมสมบัติ Flitflop พระเจ้า อะไรจะเยอะขนาดนั้น ... รีบ Whatsapp ไปหาบิ๊กให้บอกให้เต้ย เปิด Whatsapp คุยกันนานมากกว่าจะเข้าใจเรื่อง Size นานโคตร ... แต่ก็จบลงที่เข้าใจกันได้ เย้ ในที่สุดก็ได้ถอยรองเท้าให้เต้ย ...
"ปล. ผมแนะนำนะครับ ใครอยากได้ Flitflop ให้มา ตาม พิกัดที่ให้นี้เลย มีทุกแบบ ทุกรุ่น ทุกSize"





หลังจากนั้นเรากับปิติก็เดินหาซื้อรองเท้า Onitsuka Tiger แบบผ้าใบให้ปิติจะได้เดินได้สบายหน่อย .. ซึ่งในที่สุดก็ได้ ส๊ะบายไป ((ปิติยังคงเจ็บขาตลอดการเดินทาง ซึ่งผมคาดว่าเป็นเพราะ รองเท้า ส่วนนึง ... เราจึงต้องรีบหารองเท้าดีดีสักคู่ให้กับ ปิติ))
ตบท้ายก่อนออกจาก Trafford Center แวะกินข้าวที่ร้านอาหารจีนก่อนสักหน่อย เราสั่งข้าวผัดหมูแดง อิ่มเลยทีเดียว



ด้านหน้า (หรือหลังก็ไม่รู้) ใหญ่มาก ๆ ๆ ๆ ...

ร้านรองเท้าที่ ปิติได้ เข้าไปดู OFFICE แต่ไม่ได้ถอย Onitkuka ไปถอยอีกร้าน



บรรยากาศภายในร้านอากาศจีน ...

ออกจาก Trafford Center เราก็เดินไป โรงแรมกัน ... เพราะเราได้เวลาเช็คอินเข้าโรงแรม Travelogue กันแล้ว (15:00)

แต่ไอ้การเดินไปโรงแรมนี่ดิ แบบไม่รู้ทิศทางเท่าไหร่ ทำให้ งงๆ เดินอ้อมไปอ้อมมาหลายรอบเลย ถึงโรงแรม ทิ้งของไว้ที่ห้อง แล้วออกลุยกันต่อทันทีเลย ... (ผมชอบโรงแรมนี่นะครับ ง่ายๆ เหมาะกับการเดินทางดี ออกจะไกลไปหน่อย แต่ ผมว่า ประหยัด และ ที่นอนใช้ได้เลย)




พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วเราก็ตะลุยไปที่สนาม Old Trafford Stadium ทันทีเลย
"ยาฮู้"
มาถึง Old Trafford Stadium เกือบไม่ทัน Museum Tour แน่ะ ต้องรีบวิ่ง(อีกแล้ว) มาถึงเข้าทัน Group Tour พอดี(เสียดายแค่อย่างเดียวคือดู Museum น้อยไปหน่อย) เดินดูสนามไปปิติก็บ่นอยู่สองสามอย่าง












นับถ้วยรางวัลกันไม่ไหวจริงๆ ครับ #ManUtd



สนาม Old Trafford สุดยอด .. ที่สุดเว้ย









ห้องแห่ง #inw ไว้แต่งตัวกัน ฮ่า ๆ ... #manUtd

เค้ารักคนนี้ คนนี้ของเค้านะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ...






"กูรอมา15ปี"

"เชียกอล์ฟดูขนกูดิ"

ไกด์พาเข้าสนาม บอกเล่าเรื่องราวต่างๆ แล้วพาไปห้องล๊อบบี๊นักกีฬา ห้องประวัติ ส่วนรำลึกประวัตินักเตะ ห้องแต่งตัวนักกีฬา ส่วนที่นั่งของสต๊าฟ พวกเราถ่ายรูปกันอย่างเมามันส์มากๆ ... ในที่สุดไกด์ก็พามาจบที่ Mega Store คามคาด ฮ่าๆ





ทำความเคารพและความรักที่มีต่อ "ถั่วน้อย"



ทำความเคารพและความรักที่มีต่อ "หมูน้อย"







รักพี่ ปาร์ค นะครับ




กำกับแผนการเล่นที่ ห้องท่านเซอร์ฯ 







อยากได้เสื้อบ้างอ่ะ ... ไม่มี ปัญญาซื้ออ่ะ ... แต่เค้าอยากได้อ่ะ
"ไว้ไปหลังสนามศุภฯ แล้วกัน นะ"



แฟนพันธุ์แท้ ต้อง เหลืองเขียวเท่านั้น ... โย้วๆ




เค้ามาถึงแล้วนะตัวเอง ... Old Trafford จ๋า






เค้ารออะไรกันนะ ... ? 



พอซื้อของใน Maga Store เสร็จ พวกเราก็เดินออกมาถอยผ้าพันคอที่แฟนๆ ManUtd ทำเองหมดกันไป 7£ เดินเล่นรอบๆสนามต่อ ... สิ่ง สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น จังหวะที่เดินไปออกตรงทางออก มีแฟนๆบอลรอ รออะไรอ่ะเหรอ รอ#inw แมนยู รูนี่ น่านี่ เทพมากกันหมดปิติได้ถ่ายรูป พระเจ้าที่ผมอยากเจอ ท่านเซอร์ วันนี้มันวันอะไรว่ะเนี๊ยะ ... โชคจะดีอะไรขนาดนั้นว่ะเนี๊ยะ

เพลิน น้ำตาแทบไหล ปิติปลาบปลื้มมากๆ






ผมรักท่านครับ ..

กลับมาจาก Old Trafford คราวนี้ได้อะไรมากมายกว่าที่คิดเยอะมากๆ ... น้ำตาแทบไหล นั่งรถกลับมาที่ Trafford Center ตอนแรกว่าจะหาของกินที่นี่ แต่สุดท้าย ปิติกับเราตัดสินใจว่าจะไปซื้อพวกของกึ่งสำหรับรูปมากินดีกว่า ... เลยแวะซื้อของที่ Wall-Mart หมดไป £7 ได้ของกลับมากินเยอะแยะมากมาย อิ่มเดินคาด ... อร่อยมากมาย

กลับ โรงแรมแล้วนะครับ



เจอสาวจาก Fifth Element ด้วยอ่ะ
หนาวมากเลย ถ่ายตอนที่รอรอ จาก Nada กลับโรงแรม สุดท้ายตกลงไป Taxi



มันบดกับ เกลวี่ ... อร่อยโฮก
นี่ก็จวนจะหลับแล้วล่ะ เหนื่อยเหลือเกิน
zZz ฟี๊ๆสักหน่อยคงจะดีไม่น้อย